وقتی نور، اسرار سیاه چاله مشهور را فاش می كند!
به گزارش وبلاگ آفتاب گروه پژوهشی که دو سال پیش تصویری را از یک سیاه چاله منتشر نمودند، حالا تصویر جدیدی عرضه کرده اند که اسراری را در مورد میدان مغناطیسی سیاه چاله فاش می کند.
به گزارش وبلاگ آفتاب به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمگ، ستاره شناسان دو سال پیش، اولین عکس مستقیم را از یک سیاه چاله منتشر نمودند. این گروه پژوهشی حالا نسخه جدیدی از این تصویر منتشر نموده اند که قطبش نور را در اطراف این جرم نشان داده است.
دیدن سیاهچاله ها بسیار دشوار است. نور نمی تواند از کشش گرانشی شدید آنها فرار کند اما به لطف محیطی که این اجرام در اطراف خود ایجاد می کنند، میتوان حداقل تصویر شبح مانندی را از آنها دید.
هنگامی که سیاه چاله ها مقادیر زیادی از غبار و گاز را به سمت خود می کشند، این ماده گرم می شود و در یک ساختار دیسک مانند معروف به "قرص برافزایشی"(accretion disc) می درخشد و سایه ای دایره ای شکل در مرکز سیاهچاله به جا می گذارد. این همان پدیده ای است که "تلسکوپ افق رویداد" (EHT) ثبت نمود و تصویر آن در آوریل ۲۰۱۹ منتشر گردید. این تصویر، سیاه چاله بزرگی را در مرکز کهکشان "مسیه 87"(M۸۷) نشان داده است که در خوشه دوشیزه و در فاصله حدود ۵۵ میلیون سال نوری قرار گرفته است.
پژوهشگران حالا تجزیه و تحلیل های بیشتری را در مورد داده های این پروژه انجام داده اند تا قطبش نور را در سرتاسر این حلقه اندازه گیری کنند. نور هنگام عبور از میادین مغناطیسی اطراف سیاه چاله، به قطبش گرفتار می شود؛ بنابراین، ستاره شناسان می توانند با اندازه گیری نوری که به قطبش گرفتار شده است، درک بهتری از آنچه در این محیط مرموز می گذرد داشته باشند.
"کالین لونسدیل"(Colin Lonsdale)، سرپرست این گروه پژوهشی اظهار داشت: قطبش، یک ابزار قدرتمند برای ستاره شناسان است تا با کمک آن بتوانند شرایط فیزیکی را در بیشتر محیط های ناملایم جهان بررسی نمایند. قطبش می تواند سرنخ هایی را در مورد قدرت و جهت گیری میادین مغناطیسی و همینطور اطلاعاتی در مورد ماده نامرئی که میان ما و ماده ای که امواج رادیویی را منتشر می کند، عرضه نماید.
این گروه پژوهشی به صورت ویژه به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد فوران های قوی است که بعضی از این سیاهچاله های بزرگ منتشر می کنند. معلوم نیست که چرا سیاه چاله ها مقدار زیادی از این مواد را به جای کشیدن به داخل، بیرون می ریزند. پژوهشگران با بررسی قطبش نور نزدیک افق رویداد و سپس راه اندازی مدلها دریافتند گازی که به شدت مغناطیسی شده است، می تواند این فوران ها را توضیح دهد.
"کوتارو موریاما"(Kotaro Moriyama)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: تصاویر قطبش نشان می دهند که این فوران، توسط جریان پلاسما شکل گرفته است که توسط میادین مغناطیسی مجاور سیاه چاله محبوس می شود و در مقابل جاذبه قوی مقاومت می کند.
این پژوهش، در "Astrophysical Journal Letters" به چاپ رسید.
itemprop="bestRating">5
1564
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب