در نشست آه سرد مطرح شد؛
مزیت نسبی سینمای ایران فیلم های کمدی نیست
وبلاگ آفتاب: مسعود امینی تیرانی مدیر فیلمبرداری فیلم سینمایی آه سرد در نشست نقد و بررسی این فیلم مزیت نسبی سینمای ایران نسبت به سینمای دیگر کشورها را فیلم های اجتماعی دانست، نه آثار کمدی.
به گزارش وبلاگ آفتاب به نقل از روابط عمومی گروه سینمایی «هنر و تجربه»، نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «آه سرد» با حضور ناهید صدیق کارگردان، مسعود امینی تیرانی مدیر فیلمبرداری و شاهین شجری کهن منتقد سینما، عصر روز سه شنبه ۹ آبان توسط گروه سینمایی «هنر و تجربه» در سالن سیف الله داد خانه سینما اجرا شد.
در ابتدای این جلسه ناهید صدیق کارگردان فیلم «آه سرد» با تشکر از عوامل فیلم و همین طور گروه سینمایی «هنر و تجربه» که فرصت نمایش و اکران این فیلم را فراهم کردند، اظهار داشت: سلیقه شخصی هر هنرمندی در کارش هم تأثیر می گذارد و من همیشه فیلم هایی که شتاب زده نیستند و قصه با یک طمانینه ای بیان می شود برای من جذاب هستند.
این کارگردان درباره ی فضای مردانه این فیلم اشاره کرد: در همان مراحل اولیه که فیلمنامه را نوشتم به این نتیجه رسیدم برای ایجاد فضایی سرد، بی روح و گاهی خشن باید فضا را بطورکامل مردانه و بدون کاراکتر زن ارائه کنم. حتی شخصیت پدربزرگ که البته کمرنگ هم هست در ابتدا مادربزرگ بود اما بعد با مشورت ها متوجه شدیم که تغییر آن به نفع جریان فیلم است.
او با اشاره به موسیقی این اثر بیان کرد: من دوست داشتم صدای محیط در فضای فیلم باشد بنا بر این مقدار موسیقی را کمتر کردیم. البته که برای آن چنین قطعه ای تولید شده است. به نظرم می رسید با موسیقی به سانتیمانتالیسم نزدیک می شوم که انتخاب من نبود و می خواستم فاصله مخاطب با بازیگر حفظ شود و قضاوتی صورت نگیرد.
از قاب های عکس گونه تا استفاده حداقلی از رنگ
مسعود امینی تیرانی مدیر فیلمبرداری این اثر درباره ی قاب بندی ها و سبک تصویربرداری این فیلم توضیح داد: وقتی فیلمنامه را می خوانی در همان مواجه اول متوجه می شوی که چه چیزی را باید به تصویر بکشی. در نهایت برخوردی که قرار شد با این متن شود این بود که بجای آنکه به قصه پر از آشوب این کاراکتر کار داشته باشیم پناه ببریم به طبیعت زیبا و قصه آدم ها در دل طبیعت قرار بگیرد. برخورد عکاسی گونه و ترکیب بندی های خاص، حرکات آهسته و با طمانینه دوربین و استفاده حداقلی از رنگ ها این نتیجه را به ما داد.
ما می دانیم مزیت نسبی سینمای ایران چیست، حتما فیلم های کمدی نیست بلکه فیلم های اجتماعی است. آنجا که سعی کردیم با جریان روز دنیا پیش برویم عایدی نداشتیم بلکه زمانی توانستیم پیشرفت نماییم که حرف جدید و متفاوتی را ارائه کردیم
این فیلمبردار درباره ی اهمیت ساخت آثاری در این سبک اظهار داشت: با اهمیت ترین امکانی که این فیلم ها و این سبک سینما لازم دارد، خود کارگردان است وگرنه امکانات و تجهیزات یکی است و با حداقل یا حداکثر امکانات و پشتیبانی می توان چنین فیلم هایی ساخت پس آن چه اهمیت دارد حضور کارگردانی است که بخواهند این سبک آثار را بسازند. ما می دانیم مزیت نسبی سینمای ایران چیست، حتما فیلم های کمدی نیست بلکه فیلم های اجتماعی است. آنجا که سعی کردیم با جریان روز دنیا پیش برویم عایدی نداشتیم بلکه زمانی توانستیم پیشرفت نماییم که حرف جدید و متفاوتی را ارائه کردیم.
وی درباره ی سختی های فیلمبرداری در برف، بارش، سرما و نور ویژه این فیلم بیان کرد: با عنایت به این که نور خاصی برای فیلمبرداری نیاز داشتیم که تنها در زمان طلوع، غروب و زمان هایی که هوا ابری می شد می توانستیم تصویربرداری انجام دهیم گاهی برای گرفتن یک سکانس مجبور بودیم چند روز و تنها در زمان خاصی تصویربرداری نماییم. باقی ماندن رد پا در برف ها هم سختی های خودش را داشت و تجربه ویژه ای بود.
شاهین شجری کهن منتقد سینما نیز درباره ی فیلم «آه سرد» با اعلان اینکه این اثر متفاوت می باشد و با جریان اصلی سینما و آن چه که مخاطب معمول سینما از آن انتظار دارد فرق دارد، اظهار داشت: کسی می تواند این فیلم را دوست داشته باشد که بتواند با آن همراه شود و به آن دل بدهد. بدین سبب برای دیدن این اثر باید حوصله کرد و همراهش شد همراه شدن با این عوالم برای کسی که عادت به دیدن این سبک فیلم ها ندارد دشوار است.
وی افزود: هر فیلمی را باید در ظرف خود و متناسب با اهدافش سنجید بنابر این «آه سرد» یک تجربه گرایی شخصی و فیلمی با دغدغه های فراتر از جریان تجاری است و مهم آنست که مخاطب هدف خودش را راضی کند.
فضای یخ زده بازنمایی از درون این آدم هاست
این منتقد درباره ی سبک فیلمبرداری و قاب بندی های «آه سرد» بیان کرد: فیلمی که قصه خودرا دیر شروع می کند و اطلاعات خودرا دیر باز و رمزگشایی می کند، می داند که نمی تواند با قصه مخاطب خودرا همراه کند پس تاکید خودرا روی تصویر و فضاسازی می گذارد و در ادامه به قاب بندی ها، رنگ و نور متکی است. استفاده از رنگ هایی خنثی نشان از درونیات شخصیت های فیلم دارد. ما وقتی از مفهوم عذاب، انتقام و افکار درونی شخصیتی صحبت می نماییم آن چه بازنمایی می شود باید بتواند به جهان بیرون و درون متصل شود و این فیلم به خوبی نشان میدهد که فضای یخ زده بازنمایی از درون این آدم هاست. در عین حال رسوب و مکث تصویرها در یک محیط سرد تنها با فیلمبرداری درست اتفاق می افتاده، تصویربرداری و قاب های بصری فیلم یکی از نقاط قوت و قسمت های مهم فیلم است.
شجری کهن اضافه کرد: در این فیلم گاهی می توان گفت بیش از آنکه شخصیت ها مهم باشند سیطره عناصر را می بینیم. ما در این فیلم مانند یک ناظر هستیم و مخاطبی که عادت به عمیق شدن در لایه های زیرین فیلم ها را دارد دنبال آن می رود که بداند پشت هر اتفاق چه احساسی نهفته است.
وی درباره ی نقش آفرینی بازیگران بیان کرد: مخاطب یک فیلم باید بتواند با بازیگر ارتباط بگیرد و همراه شود و نمی توان تنها یک نظاره گر صرف بود. اما انتخاب کارگردان این نبوده و می خواسته است مخاطبش تنها مشاهده گر باشد و ما را به قضاوت نمی کشاند با اینحال از رفتارها و حتی سکوت های بازیگران متوجه احساسات او می شویم. بدین سبب وقتی در فیلم موسیقی، نور یا رنگ و کات های سریع نمی بینیم باید یکجایی بتوانیم بر مخاطب اثر بگذاریم وگرنه کار تبدیل به یک تابلو آبستره می شود که هیچ احساسی ندارد.
منبع: aftablog.ir
itemprop="bestRating">5
399
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب