در قالب یك یادداشت مطرح شد؛
معرفی متفاوت حضرت عباس (ع) در سراب
وبلاگ آفتاب: یک پژوهشگر هنر در قالب یادداشتی به بررسی نمایش سراب به کارگردانی سیدجواد طاهری پرداخت که اینروزها در تالار وحدت اجرا می شود.
به گزارش وبلاگ آفتاب به نقل از مهر، نمایش «سراب» به کارگردانی سیدجواد طاهری اینروزها در تالار وحدت در حال اجراست. این نمایش به ماجرای پیشنهاد امان نامه توسط شمر به حضرت عباس (ع) می پردازد و در عین حال به موضوعات سیاسی معاصر نیز اشاره دارد. امین سلیمانی فارسانی پژوهشگر هنر در قالب یادداشتی که در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده، به بررسی این اثر نمایشی پرداخته است.
در این یادداشت چنین آمده است:
«اوایل دهه هفتاد بود که تعدادی از هنرمندان و علاقه مندان به هنرهای نمایشی در قم دور هم جمع شدند و برای خلق آثار دراماتیک با مضامین دینی، مذهبی و انقلابی گروه نمایشی «آیین» را دایر کردند. این گروه در آن سال ها آنقدر کار خودرا خوب انجام داد که حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی وقت تصمیم می گیرد تا دفتر مرکزی تئاتر بچه های مسجد را بجای تهران در قم راه اندازی کند یا انتقال دهد. هنرمندانی مثل سید حسین فدایی حسین، حسین پارسایی، علی فرحناک، سید جواد طاهری و کوروش زارعی که با تولید آثار خود جامعه تئاتری کشور را به سمت اینگونه ها از تئاتر سوق دادند.
گروه تئاتر «آیین» را می توان آفریده مکتب تئاتر بچه های مسجد دانست، همان مکتبی که فرج الله سلحشور آغازگر آن بود تا در ادامه به تولید آثار تلویزیونی نمره الف ختم شود. چونکه میعادگاه اعضای این گروه ابتدا مسجد بود و باب آشنایی آنها نیز در همان مکان مقدس.
آیینی ها همان هایی هستند که ذیل دفتر مرکزی تئاتر بچه های مسجد با یک خودروی پیکان اداری و هزینه کرد به جیب شخصی خود سرتاسر ایران را سیر و سفر می کردند و استعدادهای تئاتری کشور را در مساجد جستجو تا قدمی بردارند برای آینده هنرهای نمایشی ایران. آیینی ها در آن سال ها کاری را انجام می دادند که اینروزها عنوان «کیوریتوری» به آن اطلاق می شود و به مفهوم ساده تر هنرگردانان هنرهای نمایشی در گونه های مذهبی، اجتماعی و انقلابی بودند. هنرگردانی آیینی ها تنها یک دلیل داشت و آن هم دغدغه مندی برابر آینده جامعه ایرانی بود. آینده مردمی در جامعه به پویایی مداوم نیاز دارد و هر آن به امید برای ادامه راه، و این دقیقا همان دغدغه ای بود که آیینی ها دنبال می کردند چونکه برای مردمی از هنر حرف می زدند که تازه از هشت سال دفاع از خاک و مقدسات میهن رهایی یافته بودند و چه نوجوان هایی که در اولین سالهای دهه هفتاد از این راه با تئاتر آشنا شدند و چه جوان هایی که با آن انس گرفتند و امید را با آن به دست آوردند تا جایی که امروز از هنرمندان موفق تئاتر و تلویزیون محسوب می شوند.
آیینی ها اینروزها در تالار وحدت همان رسالت و راه ۳۰ ساله خودرا ادامه می دهند و با نمایشی عاشورایی با نام «سراب» میزبان عموم مردم هستند. نمایش «سراب» نوشته سیدحسین فدایی حسین به کارگردانی سیدجواد طاهری به ساعاتی قبل از شهادت حضرت عباس (ع) می پردازد و از دریچه تازه ای علمدار سپاه سیدالشهدا (ع) در کربلا را معرفی می کند. این نمایش که قبل از این اوایل دهه ۸۰ با عنوان «فرات تشنه است» ۲ دوره موفق در تماشاخانه مهر حوزه هنری و مجموعه تئاتر شهر را پشت سر گذاشته بود حالا اجرا در تالار مجهز وحدت را تجربه می کند. «سراب» را می توان یکی از پخته ترین آثار فدایی حسین دانست چونکه دیالوگ نویسی هایش آنچنان موجز و دقیق به گوش و جان آدمی نفوذ می کند که تا ساعت ها و شاید روزها پس از تماشای اجرای آن اندیشه ات را به خود اشغال می کند.
آنچه «سراب» فدایی حسین را از دیگر آثار نمایشی در گونه مذهبی جدا می کند تاریخ مصرف بی انتهای آنست، وی در این اثر زوایایی از یک جنگ یا چالش هایی روزمره در امور مختلف سیاسی، اجتماعی و نظامی را به تصویر می کشد که در هر تاریخی اتفاق افتاده یا خواهد افتاد. نمایش «سراب»؛ ابوالفضل العباس(ع) را به شکلی متفاوت معرفی می کند چونکه او را در سرای سپاه دشمن برای آگاهی از دسیسه و نیرنگی با عنوان خوش رنگ و لعاب امان نامه قرار می دهد تا مخاطب از بخش ناگفته کربلای حسینی باخبر شود.
عباس (ع) در این نمایش خیلی کم حرف است اما هرگاه لب به سخن می گشاید واژه هایی را پشت هم می چیند که مخاطب را به فکر وادار می کند مثل وقتی می گوید: «باید راهی به فرات بیابم بی آنکه خونی ریخته شود». یا حتی وقتی شمر اهتمام بر تحریک اذهان وی دارد و تلاش می کند تا واکنشی هرچند منفی از عباس دریافت کند باز هم آرام و با وقار است.
نمایش «سراب» خوب قصه می گوید؛ گویی قصه همه جنگ های عالم را تصویر می کند و روایت همیشگی و تقابل همیشه ظالم و مظلوم را یادآوری می کند. لحظه به لحظه نمایش مخاطب را به یاد وقایع چهار دهه پر فراز و نشیب ایران عزیزمان می اندازد چونکه حضرت عباس (ع) را در شرایطی می یابیم که مورد هجمه خواسته های اقشار گوناگونی قرار گرفته تا برای پذیرش یا عدم پذیرش یک توافق تصمیم بگیرد. سیدجواد طاهری در کارگردانی این نمایش حتی برای القای بیشتر این حس به مخاطب؛ لحظه ای کوتاه سربازانی با لباس خاکی و بسیجی در هشت سال دفاع مقدس خودمان را رژه کنان روی صحنه می آورد تا بگوید امام زمانه ات را بیاب و دریاب.
عباس (ع) در نمایش «سراب» نماد تمامِ شیعه و اسلام ناب محمدی است که هیچ وقت تن به ذلت نخواهد داد و همین است که اسلام شیعی را تا کنون تر و تازه حفظ نموده و هر روز این قرن های گذشته به عزت آن افزوده است. و «سراب» با اشارات غیرمستقیمی که دارد بار دیگر به یاد مخاطب خود خواهد آورد که کربلای امروز غزه ای است که علمداران و شش ماهه های بسیاری در آن تشنه لب مانده اند یا به شهادت رسیده اند.
درست است که سراب واژه ای است منفی و همیشه در آثار ادبی و سینمایی این پدیده توهمی طاقت فرسا و کشنده معرفی شده است، اما صحرانوردان ماهر با تجربه و ذکاوت مثل عباس(ع) بارها از دام سراب نجات یافته و به سلامت مسیر را طی کرده تا به مقصد غایی خود برسند. اهل خرد و اندیشه معتقدند که این رویداد نه فقط در صحرای بی آب و علف، بلکه در دنیای روزمره هم به صُوَر گوناگونی خودنمایی می کند. مثل خیلی از سرمایه گذاری هایی که عموم مردم روی آن چه وجود ندارد، می کنند و در آخر متضرر می شوند؛ مثل امید واهی به یاری دشمن.
عباس (ع) در نهمین روز از اتراق کاروان حسینی (ع) محرم سال ۶۱ هجری قمری در کربلا با دعوتی از طرف دشمن مواجه می شود، دعوتی که نوید آزادی و رهایی او از محاصره لشکریان یزید می داد و بر طبق آن در دیواره امن و امان عمربن سعد و ابن زیاد قرار می گرفت. برای اثبات پایبندی به این تعهد امان نامه ای هم با مهر و امضای ابن زیاد برای ایشان فرستادند، اما آگاهی حضرت از این که این امان نامه سرابی مهلک بیش نیست منجر به عدم پذیرش آن شد. چنین امان نامه ای شباهت بسیاری به توافقنامه ای موسوم به برجام دارد، توافقی که سرابی بیش نبود و امیدی واهی به یاری رسانی دشمن بود.»
نمایش «سراب» از هفتم تا ۲۷ مرداد ماه در تالار وحدت روی صحنه است و هنرمندانی چون کوروش زارعی، رحیم نوروزی، سیروس کهوری نژاد، علیرضا ناصحی، مجید امیری، داریوش نصیری و همین طور نزدیک به ۳۰ نفر از هنرمندان گروه حرکت در آن به ایفای نقش می پردازند.
itemprop="bestRating">5
324
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب